ვერტმფრენის ასაფრენი მოედნები

2009 წელს გადავწყვიტე ქალაქში ვერტმფრენის ასაფრენი მოედნების ქსელის შექმნა და საგანგებო სიტუაციების გენერალურ დირექტორატს დავავალე მათი მოწყობის შესაძლო ადგილების შემოწმება. გეგმები იყო ვერტმფრენების სრულფასოვან მუნიციპალურ ტრანსპორტად გადაქცევა. პირველ ეტაპზე - ტრანსპორტით, ასე ვთქვათ, სპეციალური დანიშნულების - რათა ექიმებს და მაშველებს შესძლებოდათ სწრაფი რეაგირება მსხვილი ავარიების დროს, ხანძრისა და სხვა კატასტროფების დროს, რადგან ვერტმფრენს შეეძლო მთელი კიევის გადაფრენა 10 წუთზე ნაკლებ დროში. 

დედაქალაქის ექიმები ესალმებოდნენ ამ გადაწყვეტილებას. კიევის საავადმყოფოების მთავარი ექიმები ადასტურებდნენ: „კიევში ვერტმფრენები ძალიან საჭიროა, რადგან საცობებში ძვირფასი დრო იკარგება, ამ დროს კი შეიძლება ადამიანის სიცოცხლის გადარჩენა!“ 

მედიცინაში ვერტმფრენების გამოყენება მსოფლიო პრაქტიკაა! მთლიანობაში, მსოფლიოში გამოიყენება 1800-ზე მეტი სამედიცინო ვერტმფრენი, რომლებსაც ფლობენ როგორც კომერციული, ისე არაკომერციული ორგანიზაციები. სამედიცინო ვერტმფრენების მთავარი მყიდველები არიან აშშ, კანადა, ევროკავშირის ქვეყნები. გერმანიაში, მაგალითად, 70-ზე მეტი სამედიცინო ვერტმფრენი მუშაობს. მათი გამოყენება დაშავებულთა და ავადმყოფთა გადასაყვანად 1968 წლიდან დაიწყეს. 1978 წლისთვის აშენდა 22 ვერტმფრენის ასაფრენი მოედანი სასწრაფო დახმარების ვერტმფრენებისთვის, რომლებიც 50 კმ-მდე რადიუსით მოძრაობდნენ. სამედიცინო ვერტმფრენების რაოდენობით აშშ ლიდერობს, დაახლოებით 850 ერთეული ყავს. სამედიცინო ვერტმფრენების ქსელი ისეა აგებული, აშშ-ს მთელი მოსახლეობის 79% იმყოფება 10 წუთის ფრენის ზონაში, 20 წუთიანი დახმარების გაწევისთვის , რაც აადვილებს „ოქროს საათის“ წესის შესრულებას, დაზარალებულის მიყვანას სამედიცინო დაწესებულებაში ერთ საათზე ნაკლებ დროში ავარიიდან, შეტევიდან და სხვა. 

ნიუ-იორკში ვერტმფრენის დასაშვები მოედნები 300-ზე მეტ შენობაზეა განთავსებული. მოსკოვში ოცზე მეტია ასეთი ადგილი. 

ვერტმფრენების ასაფრენ მოედნების ასაშენებლად 17 ადგილი შეირჩა. ჩვენი წინადადებებით, ტრანსპორტის სამინისტროსთან ერთად, მინისტრთა კაბინეტს მივმართეთ. მაშინ დამტკიცდა 9 ქუჩა, რამდენიმე მათგანზე 2 ან სამი ასაფრენი მოედანი უნდა მოწყობილიყო. 

დარწმუნებული ვარ, ამ ინიციატივის შემდგომი განხორციელების საკითხი, პირველ რიგში, დროის საკითხია და ადრე თუ გვიან განხორციელდება. 

ეს არის მსოფლიოს ყველა განვითარებული ქვეყნისა და დიდი ქალაქების გამოცდილება და იმედი მაქვს, მათ შორის იქნება კიევიც!